«Η χώρα θα είχε πορεία εθνικής ανεξαρτησίας αν είχε ακολουθήσει το δρόμο μιας ανεξάρτητης εθνικής νομισματικής πολιτικής»
Αναφερόμενος στην ομιλία του Αλ. Τσίπρα στο Βερολίνο, στο συνέδριο του SPD, και στις αναφορές του ενάντια στο εθνικό νόμισμα, ο επικεφαλής της ΛΑΕ Παναγιώτης Λαφαζάνης χαρακτήρισε θλιβερό «το θέαμα ενός πρωθυπουργού, ο οποίος επέλεξε το Βερολίνο και το Συνέδριο εκείνων που επέβαλλαν στην χώρα μας μια νέα και συνεχιζόμενη καταστροφική μνημονιακή αποικιοκρατία για να επιτεθεί στην πρόταση μας για εθνικό νόμισμα, προκειμένου να δικαιολογήσει το μεγαλύτερο πραξικόπημα στην ελληνική ιστορία, που ο ίδιος διέπραξε, μετατρέποντας το δημοψηφισματικό “ΟΧΙ” της 5ης Ιουλίου σε “ΝΑΙ” και να δώσει, ως καλός πολιτικός υπάλληλος, ανέλπιστα εύσημα στους Γερμανούς δυνάστες μας».
«Το θλιβερό θέαμα, όμως, του Αλ. Τσίπρα κατά την ομιλία του στο Βερολίνο γίνεται και κωμικοτραγικό, όταν προσπαθεί να διαχωρίσει, τάχα, τις επιλογές του από εκείνες της ΝΔ, την στιγμή που όλα μαζί τα μνημονιακά συνεταιράκια της υποτέλειας, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και με άλλοθι την παραμονή στο ευρώ, ψήφιζαν από κοινού τον Αύγουστο του 2015 το τρίτο καταστροφικό μνημόνιο, κάτι το οποίο βούλιαξε στην συνέχεα τον τόπο, ενώ η “εθνική συναίνεση” διέσωσε τότε τον Τσίπρα, την απίστευτη κωλοτούμπα του και την κυβέρνηση του από την πτώση και την συντριβή, για να συνεχίζει μέχρι σήμερα την διάλυση και το ξεπούλημα της χώρας» συνεχίζει ο κ. Λαφζάνης.
«Η πρόταση για να ακολουθήσει η Ελλάδα το δρόμο μιας ανεξάρτητης εθνικής νομισματικής πολιτικής, στην βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος ανασυγκρότησης, την οποία συνεχώς υπεδείκνυα και υπέβαλλα τον Ιούλιο του 2015 και την οποία Τσίπρας και κατεστημένα κέντρα συκοφάντησαν για να την ακυρώσουν ως “ριφιφί στο Νομισματοκοπείο”, αν είχε τότε ακολουθηθεί, η Ελλάδα σήμερα θα γνώριζε μια πορεία εθνικής ανεξαρτησίας και υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, οι οποίοι θα μπορούσαν να στηρίξουν ανθρώπινους μισθούς, αξιοπρεπείς συντάξεις και δραστικότατη μείωση της ανεργίας, ιδιαίτερα μέσα στην νεολαία» προσθέτει.
Και καταλήγει: «Ποτέ, όμως, δεν είναι αργά, ιδιαίτερα σήμερα που το Γερμανικό δίδυμο CDU και SPD, το οποίο ο Τσίπρας προσκυνάει χωρίς αιδώ, καταρρέει και μαζί του κλονίζεται η νεοφιλελεύθερη ευρωζώνη. Η Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίσει να πορεύεται ως Γερμανικό οικονομικό πιόνι και πολιτικοστρατιωτικό προτεκτοράτο των ΗΠΑ. Μια δημοκρατική ανατροπή δημοκρατίας, εθνικής ανεξαρτησίας, μετασχηματισμού και κοινωνικής δικαιοσύνης στην χώρα, για την οποία αγωνίζεται η “Λαϊκή Ενότητα»”, είναι όσο ποτέ αναγκαία και ρεαλιστική.»