Oμιλία σε συλλαλητήριο για το κλείσιμο των μονάδων της ΔΕΗ
Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι εδώ σε αυτό το συλλαλητήριο δεν είμαστε όλοι ίδιοι όσο και να θέλουν κάποιοι να μας παρουσιάσουν σαν ίδιους, δεν είμαστε όλοι ίδιοι γιατί δεν έχουμε το ίδιο αμαρτωλό παρελθόν με ορισμένους. Το σωματείο μας συμμετέχει στις κινητοποιήσεις με διαφορετικό πλαίσιο αιτημάτων σε σχέση με τα υπόλοιπα σωματεία για λόγους τους οποίους αναλύουμε παρακάτω. Και παρεμπίπτοντος όταν ξεκινάς να κάνεις απεργίες δεν βγάζει το κάθε σωματείο δικό του εξαιρούμενο προσωπικό, βαση νόμου ένα σωματείο βγάζει για όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα σε ποιο σωματείο ανήκουν. Μόνο στη Μεγαλόπολη συμβαίνει αυτό, το κάθε σωματείο να βγάζει δικό του εξαιρούμενο και να είναι μειοψηφία οι απεργοί από ότι το εξαιρούμενο, είναι και αυτό άλλη μια πρωτοτυπία των γνωστών συνδικαλιστών της Μεγαλόπολης, ευτυχώς για εμάς δεν ακλουθούμε τέτοιες τακτικές.
Ας μπούμε στο κυρίως θέμα όμως, σήμερα θα θέλαμε να κάνουμε μια αναδρομή στην αιτία που προκαλεί το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων, την απελευθέρωση δηλαδή και μια μικρή αναφορά στην αφορμή που κλείνουν τις λιγνιτικές μονάδες και δεν είναι άλλη από το “πιασάρικο” θέμα της εποχής μας, το περιβάλλον.
Η αιτία του κλεισίματος των λιγνιτικών μονάδων έχει ονοματεπώνυμο και το γράφει και ο τίτλος του σχεδίου νόμου, λέγεται απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, μια διαδικασία της ΕΕ η οποία ξεκίνησε το 1990 και ως σκοπό είχε την αύξηση των κερδών διαφόρων λιμναζόντων οικονομικών κεφαλαίων.
Φθάνοντας στο σήμερα λοιπόν, μετά από τόσα χρόνια απελευθέρωσης, έχουμε τα εξής αποτελέσματα: Χιλιάδες φτωχά νοικοκυριά χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, χιλιάδες άλλοι να προσπαθούν να μπουν σε ρύθμιση, το ρεύμα κάθε μέρα να ακριβαίνει, η ΔΕΗ να απαξιώνεται χρόνο με το χρόνο και οι ιδιώτες παραγωγοί κεφαλαιοκράτες να είναι οι μοναδικοί ωφελημένοι αυξάνοντας τα κέρδη τους. Ιδιίτερη αναφορά θα θέλαμε να κάνουμε για τους εργασιακούς μεσαίωνες που επικρατούν σε εργοστάσια και εργολάβους που ασχολούνται με την ηλεκτρική ενέργεια, για τις ξεχαρβαλωμένες εργασιακές σχέσεις σε ΔΕΗ – ΔΕΔΔΗΕ – ΑΔΜΗΕ μέσω εργολαβικών, οκτάμηνων και ενοικιαζόμενων εργαζομένων με πρόσφατο παράδειγμα εργολάβο ενοικιαζόμενων στη Μεγαλόπολη που δήλωσε σε εργαζόμενους ότι δεν δικαιούνται αναρρωτική άδεια, δεν τους δίνει τη σύμβαση τους, τους πληρώνει όσο του καπνίσει και τους λέει τα υπόλοιπα μαύρα!! μάλιστα απαίτησε να απολυθεί ενοικιαζόμενος εργαζόμενος που χρησιμοποίησε την αναρρωτική του άδεια!!!
Συνένοχες σε αυτή την πολιτική απελευθέρωσης είναι και οι Δημοτικές και Περιφερειακές – Νομαρχιακές Αρχές στη περιοχή, η πλειοψηφία των συνδικαλιστικών ηγεσιών των εργαζόμενων στη ΔΕΗ Όχι μόνο γιατί ήταν και είναι στελέχη της Ν.Δ του ΣΥΡΙΖΑ του ΠΑΣΟΚ, αλλά γιατί είχαν και χρεωμένο ρόλο στη προώθηση αυτής της πολιτικής, είναι άλλωστε γνωστή η φήμη που κυκλοφορεί στη πόλη ότι για να ψηφιστεί το ξεπούλημα του ασφαλιστικού της ΔΕΗ το 1999 στη πόλη έπεσαν κάποια εκατομμύρια δραχμές..
Όλοι αυτοί λοιπόν από κοινού οργάνωσαν φιέστες και ημερίδες για τα καλά της μεταλιγνιτικής περιόδου, για την πράσινη ενέργεια δηλ. τις πράσινες μπίζνες. Οι διάφοροι συνδικαλιστές που το 1999 ξεπούλησαν το ασφαλιστικό των εργαζόμενων στη ΔΕΗ, ώστε καθαρή από απαιτήσεις και δικαιώματα των εργαζόμενων να μπει στη πορεία ιδιωτικοποίησης είναι συνδικαλιστές των ιδίων παρατάξεων που το 2010 σήκωναν το χεράκι τους στο έκτακτο συνέδριο της ΓΕΝΟΠ και συμφώνησαν στη τριχοτόμηση της ΔΕΗ, για να πουληθούν τα φιλέτα. Ειναι οι ίδιοι σήμερα που καλούν σε στάση αναμονής. Προχωρούσαν πάντα σε ελεγχόμενες κινητοποιήσεις, αφού διαπραγματεύονταν κάποια αργύρια όπως δάνειο στη ΓΕΝΟΠ από τη ΔΕΗ, κάρτες σίτισης κ.α.
Πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιζε και παίζει και η τοπική και περιφερειακή διοίκηση για την προώθηση αυτής της πολιτικής με τα διάφορα Σύμφωνα Συμβίωσης με τη ΔΕΗ, τα μνημόνια συνεργασίας με τη ΡΑΕ, τα δίκτυα ενεργειακών δήμων παλιότερα, τις ενεργειακές κοινότητες σήμερα. Το Εθνικό Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης που φιλοδοξούν να διαχειριστούν σήμερα, δεν είναι τίποτα άλλο από ζεστό χρήμα σε επιχειρηματικούς ομίλους, που θα επενδύσουν στη περιοχή.
Ένα στοιχείο μόνο. Τη τελευταία δεκαετία, την περίοδο της κρίσης αδειοδοτήθηκαν από τη ΡΑΕ 104 αιολικά βιομηχανικά συγκροτήματα μόνο στη Πελοπόννησο συνολικής ισχύος πάνω από 2.500 MW με πάνω από 600 MW να έχουν ήδη διασυνδεθεί στο σύστημα. Σε 29 από τα 104 αιολικά πάρκα που υπάρχουν στοιχεία, τώρα την περίοδο της κρίσης, με υπογραφές των υπουργών του ΠΑΣΟΚ της Ν.Δ του ΣΥΡΙΖΑ δόθηκαν 239 εκατομμύρια ευρώ ζεστό χρήμα, και ξέρετε από πού τα πήραν αυτά τα λεφτά για να τους επιδοτήσουν έτσι?? Από τη τσέπη μας φυσικά.
Όλα αυτά τα αιολικά πάρκα είχαν τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας του Περιφερειακού Συμβουλίου.
Αν οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ είχαν πραγματικό ενδιαφέρον για το περιβάλλον, θα έδιναν βάρος στους μεγάλους υδροηλεκτρικούς σταθμούς που συμβάλουν ταυτόχρονα στην ύδρευση, στην άρδευση και στην αντιπλημμυρική προστασία. Δεν θα επέτρεπαν να συνοδεύεται η εγκατάσταση αιολικών πάρκων με την καταστροφή μεγάλων εκτάσεων δασικής γης, με τη διατάραξη της βιοποικιλότητας και της υδρολογικής ισορροπίας, με την προκλητικά δυσανάλογη κατανομή των αιολικών πάρκων στις διάφορες περιοχές της χώρας, με τα κουφάρια των παλιών ανεμογεννητριών που εγκαταλείπουν οι εταιρείες.
Το εμπόριο ρύπων της ΕΕ και η αρχή “ο ρυπαίνων πληρώνει και συνεχίζει να ρυπαίνει”, δεν έχει στόχο την προστασία του περιβάλλοντος. Τα χρήματα που σπαταλώνται σ’ αυτό το αντιλαϊκό πλαίσιο της ΕΕ, καθώς και για την ενίσχυση του δικτύου ώστε να αντισταθμίζεται η αστάθεια που δημιουργούν οι ΑΠΕ, θα μπορούσαν να διατεθούν στην αξιοποίηση του εγχώριου λιγνίτη με σύγχρονη τεχνολογία, πιο φιλική στο περιβάλλον, με μονάδες συνδυασμένου κύκλου, υψηλής ενεργειακής απόδοσης και για τη μετεγκατάσταση οικισμών που γειτνιάζουν σε ρυπογόνες δραστηριότητες.
Εμείς ακόμα και σήμερα καλούμε τον κάθε τίμιο εκλεγμένο να καταδικάσει την απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας και να παλέψει μαζί μας στο δίκαιο και τίμιο αγώνα για ηλεκτρικό ρεύμα που να αποτελεί αγαθό και όχι εμπόρευμα με τα σημερινά αποτελέσματα. Η εποχή αυτή απαιτεί ανθρώπους που να φοράνε παντελόνια και να εμπνέουν τους συμπολίτες τους να αγωνιστούν και όχι να συναινούν και να διαχειρίζονται τη φτώχεια που μας έχουν επιβάλει τα συμφέροντα των μονοπωλίων.
Δεν υπάρχει καλή και κακή απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας.
Όποιο μείγμα και να εφαρμόσεις θα υπάρχουν τα θύματα, τα πλατειά λαϊκά στρώματα και οι θύτες οι ωφελημένοι καπιταλιστικοί όμιλοι.
Κλείνοντας η άποψη μας σε ότι αφορά την οργάνωση του αγώνα για το προωθούμενο κλείσιμο των μονάδων πρέπει να ξεκινάει από έναν αγώνα ενάντια στην απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας. Για να μπορέσεις να πολεμήσεις κάτι τόσο δυνατό θα πρέπει βέβαια να έχεις και τους ανάλογους συμμάχους. Ποιους μπορεί να περιμένει σήμερα σαν συμμάχους η τοπική κοινωνία και οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ? Τη περιφέρεια και τους υπουργούς? Όχι βέβαια αυτοί ψηφίζουν και στηρίζουν την ενεργειακή μας φτώχεια. Η μόνη δύναμη στην οποία μπορούμε να ελπίζουμε είναι οι πολίτες της χώρας που βιώνουν στο πετσί τους όλη αυτή τη πολιτική. Θα πρέπει λοιπόν να ξεκινήσουμε των αγώνα μας με αιτήματα που αγγίζουν και μπαίνουν στο κάθε σπίτι της Ελληνικής κοινωνίας για να έχουμε μαζί μας πρώτα απ όλα την κοινωνία γιατί ξέρεται όλοι ότι απέναντι μας θα έχουμε όλο το μιντιακό σύστημα των μέσων μαζικής εξαπάτησης τα οποία με τη δύναμη που έχουν ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις και διαμορφώνουν συνειδήσεις μιας και η Ελληνική κοινωνία έχει χαμηλό επίπεδο ταξικής συνείδησης. Όλοι άλλωστε γνωρίζουμε ότι τα ΜΜΕ ελέγχονται από τους ίδιους επιχειρηματικούς ομίλους οι οποίοι κερδίζουν από την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Όταν λοιπόν πεις στην κοινωνία ότι αγωνιζόμαστε για δωρεάν ενέργεια για όλους τότε όλη η κοινωνία θα σε αγκαλιάσει, θα σε στηρίξει και όση προπαγάνδα και να χρησιμοποιήσουν τα ΜΜΕ και η κυβέρνηση δεν πρόκειται να πιάσει τόπο.
Συνεπώς άποψη μας είναι ότι τα αιτήματα με τα οποία θα ξεκινήσουμε τον αγώνα μας θα πρέπει να έχουν σαν βάση καταρχάς το εξής αίτημα που θα το αγκαλιάζει όλη η Ελληνική κοινωνία:
- Ενιαίο κρατικό φορέα Ενέργειας μέσα στον οποίο θα λειτουργεί η ΔΕΗ με όλες τις δραστηριότητές της, Παραγωγή, Μεταφορά, Διανομή, Εμπορία, που θα αποτελούν λαϊκή περιουσία και θα λειτουργεί προς όφελος των λαϊκών αναγκών μετατρέποντας το ρεύμα από εμπόρευμα σε αγαθό. Αυτό το αίτημα θα μπει σε κάθε σπίτι της χώρας και θα διεκδικηθεί από κάθε νοικοκυριό στην Ελλάδα και φυσικά όλοι αυτοί θα είναι συμπαραστάτες μας.
Και στη συνέχεια τα αιτήματα των εργαζομένων και της τοπικής κοινωνίας:
- Αποκατάσταση των ορυχείων και επιστροφή στην κοινωνία. Καμία σκέψη για καύση σκουπιδιών και μετατροπή των ορυχείων σε χώρο ταφής επικίνδυνων αποβλήτων.
- Άμεση υπογραφή ΣΣΕ της Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων Ελλάδος που να καλύπτει όλο το προσωπικό των εργολάβων και των 8μηνιτών. (Όπως πολύ καλά ξέρετε η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ -πλην των συνδικαλιστών που στηρίζουν το ΠΑΜΕ- με απόφασή της σε συνεννόηση με τη διοίκηση και τους τοπικούς φυσικά συνδικαλιστές της στη ΔΕΗ Μεγαλόπολης αποκλείουν από τη σύμβαση της ΓΕΝΟΠ τους 8μηνίτες και τους εργολαβικούς εργαζόμενους).
- Άμεση μονιμοποίηση όλου του έκτακτου προσωπικού (8μηνίτες – εργολαβικοί) που χρησιμοποιεί η ΔΕΗ για εργασίες της και τους έχει σε καθεστώς ομηρίας για πάρα πολλά χρόνια με μόνο σκοπό το κέρδος μειώνοντας το μισθολογικό κόστος.
- Κανένα κλείσιμο των σταθμών και του ορυχείου της Μεγαλόπολης πριν την εξάντληση όλων των κοιτασμάτων της περιοχής.
- Καμία σκέψη για παράκαμψη του ΑΣΕΠ και κατάργηση της εντοπιότητας όσον αφορά τις προσλήψεις εκτάκτου και μόνιμου προσωπικού.
Καλούμε τους εργαζόμενους του ομίλου ΔΕΗ να συμμετέχουν οργανωμένα στις 48ωρες απεργιακές κινητοποιήσεις που έχουν προκηρυχτεί και ο λαός της περιοχής να είναι από σήμερα το βράδυ στις πύλες των εργοστασίων