Κύριε Πρόεδρε, κύριε Περιφερειάρχη,
κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Δυστυχώς η αναγκαία διαδικασία των δασικών χαρτών στη χώρα μας, συνεχίζει να δημιουργεί προβλήματα αφού οι πολιτικές ηγεσίες δεν επιλύουν στοιχειώδη προβλήματα και αγνοούν την ιστορία αυτού του τόπου.
Συγκεκριμένα, όπως έχει γραφτεί στον Τύπο, στην Ελλάδα κινδυνεύουν επιδοτήσεις 2 εκατ. στρεμμάτων αφού η πολυδιαφημισμένη αναθεώρηση αποδείχθηκε εμπαιγμός.
Χιλιάδες αγρότες συνεπώς κινδυνεύουν, όχι μόνο να χάσουν τις επιδοτήσεις και να εγκαταλείψουν τις αγροτικές τους καλλιέργειες, αφού χωρίς την επιδότηση η καλλιέργεια θα είναι ασύμφορη, αλλά υπάρχει κίνδυνος να κληθούν και να επιστρέψουν επιδοτήσεις που έχουν λάβει τα προηγούμενα χρόνια, αφού η κυβέρνηση τώρα και με την περίφημη αναθεώρηση, λέει ότι οι εκτάσεις αυτές δεν είναι αγροτικές αλλά δασικές.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, μόνο στη Μεσσηνία, κινδυνεύουν οι επιδοτήσεις σε 140.000 καλλιεργούμενα στρέμματα, τα οποία χαρακτηρίζονται και στην αναθεωρημένη ανάρτηση των δασικών χαρτών ως δασικά.
Η κυβέρνηση στην πράξη διέψευσε όλους όσους είχαν δηλώσει ότι «θα κουμπώσει» το ελαιοκομικό μητρώο πάνω στους δασικούς χάρτες, ώστε να λυθεί τουλάχιστον το πρόβλημα με τα εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα, τα οποία καλλιεργούνται ως ελαιοπερίβολα ή ως καλλιέργειες άλλων δενδρωδών καλλιεργειών εδώ και πολλές δεκαετίες και λαμβάνουν επιδότηση από την Ε.Ε.
Για όλους αυτούς τους λόγους, θεωρούμε ότι το Περιφερειακό Συμβούλιο πρέπει να επιδώσει απόφαση – ψήφισμα, με το οποίο να ζητά:
1) Για τις εκτάσεις που αναφέρονται στον χάρτη ως Δ.Α., δηλαδή αυτές που το 1945 ήταν δασικές και σήμερα είναι αγροτικές, θα πρέπει να νομιμοποιηθούν ως αγροτικές εκτάσεις, και να αποδοθούν στους νόμιμους ιδιοκτήτες που τις καλλιεργούν δεκάδες χρόνια έναντι ενός εντελώς συμβολικού τιμήματος π.χ. 10 ευρώ το στρέμμα, φυσικά με τη δέσμευση ότι οι ιδιοκτήτες δεν μπορούν να αλλάξουν χρήση και θα παραμείνουν μόνιμα αγροτικές (δενδρώδεις καλλιέργειες) ώστε να μην υπάρξει πρόβλημα στο περιβαλλοντικό ισοζύγιο της φύσης.
2) Για τους δασωμένους αγρούς, δηλαδή τις εκτάσεις που ήταν αγροτικές το 1945 και σήμερα είναι δασικές και χαρακτηρίζονται ως Α.Δ., επιβάλλεται να ζητήσουμε να αποδοθούν στους ιδιοκτήτες τους, με μια απλή αίτηση αν είναι λογγωμένοι αγροί ενώ αν έχει γίνει ψηλό δάσος η πολιτεία να δίνει στον ιδιοκτήτη μια ίση έκταση, την οποία να μπορεί νόμιμα να εκχερσώσει και να καλλιεργεί. Τονίζω ότι οι εκτάσεις αυτές λόγγωσαν γιατί οι ιδιοκτήτες τους είναι λόγω του εμφυλίου είτε λόγω της μετανάστευσης έφυγαν από τα χωριά τους και σήμερα που ξαναγυρίζουν δεν μπορούν να καλλιεργήσουν τις εκτάσεις αυτές.
Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι της Αγωνιστικής Συνεργασίας Πελοποννήσου
Θανάσης Πετράκος
Δημοσθένης Δρούγγας