Σε σχετικό Δελτίο Τύπου αναφέρονται τα εξής:
Σχετικά με τις χθεσινές δηλώσεις του κ. Πετράκου, στελέχους της ΛΑΕ, σε τηλεοπτικό σταθμό στην Καλαμάτα ότι, «ο Γόντικας και το ΚΚΕ κάνει πλάτες στο Νίκα» έχουμε να του πούμε τα εξής. Αυτά μας τα έλεγαν και μας τα λένε και άλλοι, κ. Πετράκο. Χθες κάποιοι αυριανιστές του ΠΑΣΟΚ, σήμερα κάποιοι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ αλλά και ο Τατούλης.
«Όμως στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί κ. Πετράκο».
Εσείς αθωώνετε την πολιτική των Νίκα, Τατούλη και Σία, των κυβερνήσεων της ΝΔ του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ αφού δεν αναφέρεστε στις αιτίες, στους υπαίτιους, στο κύριο, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι οι περικοπές στη χρηματοδότηση από το κράτος για τη μεταφορά των μαθητών, για να πάρετε κάποια απόφαση στη λογική του αντί Νίκα ή αντί Τατούλη μετώπου, που πολιτεύεστε.
Εμείς δεν ετεροκαθοριζόμασται. Έχουμε δική μας πολιτική πρόταση και με βάση αυτή καταθέτουμε τις προτάσεις μας στο Περιφερειακό Συμβούλιο και στη κοινωνία.
Επισυνάπτουμε την πρότασή μας:
Πρόταση της Λαϊκής Συσπείρωσης στο Πε.Συ.Π.
για τη μεταφορά των μαθητών.
Η μεταφορά των μαθητών από και προς το σχολείο, είναι από εκείνα τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα, που αναδεικνύουν την αντιλαϊκή σας πολιτική.
Ποια είναι η κατάσταση που επικρατούσε χρόνια τώρα, επικρατεί και σήμερα, να αναφέρω επιγραμματικά:
Κάθε χρόνο στην αρχή της σχολικής χρονιάς εκατοντάδες γονείς μεταφέρουν οι ίδιοι τα παιδιά τους στο σχολείο, μαθητές ταλαιπωρούνται ώρες γιατί πρέπει το λεωφορείο της γραμμής να μπει σε όλα τα χωριά, γιατί φτάνουν πιο νωρίς στο σχολείο επειδή το λεωφορείο πρέπει να κάνει και δεύτερο δρομολόγιο, γιατί περιμένουν το μεσημέρι μέχρι να τελειώσουν όλες οι τάξεις για να ξεκινήσει το δρομολόγιο γιατί… γιατί, … πολλά γιατί.
Έχουμε τα απαράδεκτα φαινόμενα να γίνεται η αποβίβαση και η μεταβίβαση πάνω σε εθνικούς οδούς, σε μέρη που δεν έχουν να απαγκιάσουν, να προστατευτούν μικρά παιδιά το χειμώνα, όταν φυσάει και βρέχει, αντίστοιχα το καλοκαίρι όταν έχει λιοπύρι-πολύ ζέστη.
Και βέβαια το άκρον άωτον ακόμα και σε περίοδο πανδημίας, όπως ζούμε τώρα, όταν λειτουργούν τα σχολεία, τα παιδιά να στοιβάζονται σαν σαρδέλες εκτός από τις αίθουσες, στα λεωφορεία, ή σε ταξί παιδιά με ειδικές ανάγκες που δείχνει βέβαια και την διαχείριση της πανδημίας γενικά όχι με κριτήρια τις λαϊκές ανάγκες αλλά το κόστος.
Να υπάρχουν περιπτώσεις τα παιδιά να μεταφέρονται πάνω σε καρότσες φορτηγών, που έχουν άδεια για μεταφορά ζώντων ζώων! Να περπατούν χιλιόμετρα γιατί δεν καλύπτονται από τις προϋποθέσεις των ΚΥΑ, ή να βγουν στο κεντρικό δρόμο.
Τέλος συχνά-πυκνά έχουμε άγονους διαγωνισμούς γιατί δεν συμφέρει τους μεταφορείς, έχουμε διακοπές ή απειλές διακοπών μεταφοράς των μαθητών γιατί δεν πληρώνονται οι μεταφορείς.
Αυτά είναι τα αποτελέσματα μιας πολιτικής που διαχρονικά αντιμετωπίζει την υποχρέωση του κράτους για γρήγορη ασφαλή και με αξιοπρέπεια μετακίνηση των μαθητών από και προς το σχολείο σαν κόστος. Κριτήρια για την μεταφορά των μαθητών όπως κυνικά λέτε στις ίδιες τις ΚΥΑ και στις εισηγήσεις σας είναι «η οικονομικότητα» η «εξασφάλιση συνθηκών γνήσιου ανταγωνισμού», αποβλέποντας στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμπίεση του κόστους της μεταφοράς, σε επίπεδο χαμηλότερο του αντίστοιχου διαμορφωθέντος κατά την προηγούμενη σχολική περίοδο με απώτερο στόχο την μεταφορά των μαθητών με τη μικρότερη δαπάνη. Αυτό αποτυπώνει και η διενέργεια των διαγωνισμών με το σύστημα «δυναμικού συστήματος αγορών» με κριτήριο το «κόστος – όφελος». Πουθενά στα κριτήρια σας λοιπόν παιδαγωγικά κριτήρια, η γρήγορη και με αξιοπρέπεια μεταφορά, οι συνθήκες μεταφοράς κ.λπ.
Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι τα τελευταία δέκα χρόνια με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων μειώθηκαν στο 1/3 οι δαπάνες του κράτους για την μεταφορά των μαθητών.
Ήταν περήφανοι οι προηγούμενοι που το κατόρθωσαν, πιάσαμε τους στόχους των μνημονίων σε αυτόν το τομέα, είχαν αναφωνήσει, σήμερα όμως βλέπουμε να συνεχίζεται η ίδια πολιτική, εσείς να συνεχίζετε αυτό το έργο τους, στις ίδιες αντιλαϊκές ράγες.
Καμία δικαιολογία, κανένα γραφειοκρατικό πρόβλημα, καμιά μεταφορά ευθυνών από τον ένα αρμόδιο στον άλλο δεν έχουν θέση στο ζήτημα. Η εξασφάλιση της γρήγορης, ασφαλούς, και αξιοπρεπούς μεταφοράς των μαθητών πρέπει να είναι αυτονόητο, διαφορετικά μιλάμε ξεκάθαρα για ταξικούς φραγμούς, για αποκλεισμούς, για επιπλέον δυσκολίες στη μόρφωση των παιδιών των λαϊκών οικογενειών. Η μεταφορά των μαθητών είναι αναπόσπαστο μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας γι’ αυτό πρέπει να είναι στην ευθύνη του κράτους-υπουργείου και όχι των δήμων ή των περιφερειών.
Αναδεικνύεται όσο ποτέ άλλοτε η επιτακτική ανάγκη δημιουργίας ενιαίου κρατικού φορέα για αποκλειστικά δημόσιο, δωρεάν και ασφαλές σύστημα μεταφοράς των μαθητών στα σχολεία τους, με κατάλληλα διαμορφωμένα μέσα μετακίνησης, με μόνιμους εξειδικευμένους οδηγούς και συνοδούς και απ’ ευθείας κρατική χρηματοδότηση με επαρκή κονδύλια.
Σήμερα απαιτείται άμεσα να διεκδικήσουμε και να εφαρμοστεί:
- Για κάθε οικογένεια ΑΜΕΑ να υπάρχει ξεχωριστό ταξί για την ασφαλή και γρήγορη μεταφορά των μαθητών και των συνοδών τους.
- Η μεταφορά με ταξί να εφαρμοστεί υποχρεωτικά και για τις μικρές ηλικίες των μαθητών όπως είναι τα νήπια και οι 1η και 2η τάξη του Δημοτικού σχολείου, παίρνοντας υπόψη την ευαίσθητη και ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση των παιδιών σε αυτές τις ηλικίες.
- Να δημιουργηθούν περισσότερα δρομολόγια ώστε να μικρύνει ο χρόνος διαδρομής από απομακρυσμένες περιοχές και χωριά.