«Πανδημία και εκπαίδευση» ήταν το θέμα μιας ακόμα ενδιαφέρουσας επιστημονικής συζήτησης που πραγματοποιήθηκε χθες, Τετάρτη 19 Μαΐου 2021, μέσω διαδικτύου, από το Δήμο Καλαμάτας στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Διάλογοι Υγείας, από το χθες στο αύριο». Η εκδήλωση τελούσε υπό την αιγίδα του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ συντονιστής ήταν ο επίκουρος καθηγητής του ΕΚΠΑ και συνεργάτης του Δήμου Καλαμάτας, Παναγιώτης Χαλβατσιώτης.
Ομιλητές στη διαδικτυακή επιστημονική συζήτηση ήταν η Καθηγήτρια Θεραπευτικής Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ, Θεοδώρα Ψαλτοπούλου και ο Αναπληρωτής Καθηγητής Παιδιατρικής Λοιμωξιολογίας του ΕΚΠΑ, Αθανάσιος Μίχος.
Χαιρετισμό απηύθυναν ο Σεβ. Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, ο Δήμαρχος Καλαμάτας Θανάσης Βασιλόπουλος, ο Πρύτανης του ΕΚΠΑ Αθανάσιος Δημόπουλος και η διευθύντρια της Δ/νσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μεσσηνίας Θεοφανία Σιούτη.
Σε χαιρετισμό του ο Δήμαρχος Καλαμάτας, μεταξύ άλλων, ανέφερε:
«Σήμερα, αντικείμενο της συζήτησής μας είναι η διαχείριση της πανδημία και η εκπαίδευση. Και θα έλεγα ότι είναι μία συζήτηση επίκαιρη καθώς πλέον επαναλειτούργησαν και πάλι τα σχολεία όλων των βαθμίδων με δια ζώσης παρουσία μαθητών και εκπαιδευτικών.
Ως Δήμος Καλαμάτας από την πρώτη στιγμή, λάβαμε μέτρα. Μέτρα που αφορούσαν την καθαριότητα, με απολυμάνσεις, με ενίσχυση του ωραρίου των καθαριστριών στο μέτρο των δυνατοτήτων που έχουμε. Από την πρώτη στιγμή, σε συνεργασία με τις διευθύνσεις εκπαίδευσης, με συλλόγους γονέων, με φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας, λάβαμε αποφάσεις διαχειριζόμενοι μία πρωτόγνωρη για όλους συνθήκη, έχοντας -και αυτό αποτελεί κοινή άποψη- θετικά αποτελέσματα. Συνεργαζόμενοι άλλωστε μπορούμε να επιτύχουμε πολλά και αυτή είναι η φιλοσοφία που έχουμε ως οδηγό στη Δημοτική Αρχή.
Κυρίες και κύριοι, Μετά από 15 μήνες υγειονομικής κρίσης, είναι πλέον σαφές ότι η πανδημία άλλαξε την καθημερινότητά μας, διαμορφώνοντας νέες συνθήκες και δημιουργώντας δεδομένα που στην προ-κορωνοϊό εποχή θα θεωρούσαμε ως αδύνατα. Ποιος θα μπορούσε άλλωστε να φανταστεί σχολεία να κλείνουν, η εκπαιδευτική διαδικασία να εξελίσσεται σχεδόν για μία ολόκληρη περίοδο μέσω διαδικτύου, με ότι προβλήματα αυτό έφερε.
Σήμερα, πέραν όλων των άλλων, πέραν των ζητημάτων λειτουργίας των σχολείων εν μέσω πανδημίας, οφείλουμε να δούμε και τον ουσιαστικό ρόλο της εκπαίδευσης. Πως δηλαδή μέσω των εκπαιδευτικών θα υπάρξει ορθή ενημέρωση των παιδιών μας, για την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης. Η μάθηση άλλωστε αποτελεί το μεγαλύτερο φίλτρο ενάντια στον καταιγισμό της πληροφορίας που δέχονται οι νέοι, προκειμένου με σωστό τρόπο να αντιμετωπίσουν τις ιδιαίτερες και σύνθετες καταστάσεις που βιώνουμε.
Κλείνω λέγοντας ότι η εξέλιξη της πανδημίας, η αύξηση των εμβολιασμών και η μείωση των κρουσμάτων μας κάνουν να αισιοδοξούμε. Όχι όμως να εφησυχάζουμε, καθώς αρκεί μια χαλάρωση της ήδη κουρασμένης από τα μέτρα κοινωνίας για να επιστρέψουμε πίσω, με τις συνέπειες φυσικά να είναι ολέθριες για την υγεία και την οικονομία».