Απόφαση-βόμβα ανοίγει το δρόμο για διαγραφές χρεών στα Ταμεία που έχουν καταλογιστεί πέραν μιας 10ετίας λόγω παραγραφής τους.
Η απόφαση εκδόθηκε από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών (ΜονΔΠρΑθ 4268/2022) και είναι η πρώτη που έρχεται να εφαρμόσει στην πράξη αυτό που είπε το Συμβούλιο της Επικρατείας το φθινόπωρο του 2021 με την 1833/2021 απόφασή του ότι είναι αντισυνταγματική η παραγραφή χρεών προς τα ασφαλιστικά ταμεία μετά την 20ετία και το όριο πρέπει να πέσει στη 10ετία. Στην πράξη, χρέη που υπερβαίνουν τη 10ετία ακυρώνονται.
Η υπόθεση
Το Πρωτοδικείο δίκασε υπόθεση ασφαλισμένης στον ΟΑΕΕ στην οποία το ΚΕΑΟ της βεβαίωσε με 4 πράξεις καταλογισμού οφειλές 120.449,48 ευρώ (κύρια εισφορά ποσού 120.005,60 ευρώ και πρόσθετα τέλη ποσού 443,88 ευρώ), χρονικής περιόδου από 10/1987 έως 10/2006 οι τρεις πρώτες και από 4/1999 έως 6/2007 η τέταρτη (με ποσό 180 ευρώ).
Σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο, οι οφειλές της επίμαχης περιόδου (1987-2006) υπέπεσαν σε 10ετή παραγραφή όπως είπε το δικαστήριο βάσει της απόφασης του ΣτΕ, ενώ όταν καταλογίστηκαν (2017) ίσχυε η 20ετής παραγραφή.
Καμπανάκι
Στην πράξη το δικαστήριο με την απόφαση αυτή άνοιξε το δρόμο και σε άλλες αποφάσεις καθώς και σε προσφυγές οφειλετών οι οποίοι θα διεκδικήσουν διαγραφές χρεών που τους καταλόγισε το ΚΕΑΟ βασιζόμενο στην παραγραφή 20ετίας, τα οποία όμως με τα νέα δεδομένα και εφόσον δεν είχαν καταλογιστεί νωρίτερα, παραγράφηκαν στη 10ετία.
Κατόπιν της αντισυνταγματικότητας της παραγραφής μετά από 20ετία, δημιουργείται κενό, το οποίο, σύμφωνα με την απόφαση του Πρωτοδικείου πρέπει να καλυφθεί νομοθετικά με την εφαρμογή του κανόνα της παραγραφής χρεών από ασφαλιστικές εισφορές στη 10ετία και μάλιστα για το σύνολο των εντασσόμενων στον ΕΦΚΑ φορέων.
Επιπλέον κατά το δικαστήριο δεν αποδείχθηκε ο ισχυρισμός του ΚΕΑΟ ότι η παραγραφή διακόπηκε το 2007 και άρχισε νέα περίοδος αναζήτησης των οφειλών, λόγω υποβολής αίτησης από την ασφαλισμένη για ρύθμιση των οφειλών της, καθώς η εν λόγω αίτηση δεν προσκομίστηκε από τον φορέα στο δικαστήριο.
Κατόπιν των ανωτέρω, το δικαστήριο δέχθηκε ότι ο χρόνος παραγραφής του δικαιώματος του ασφαλιστικού φορέα προς είσπραξη του συνόλου των επίδικων οφειλών είχε συμπληρωθεί πριν από την έκδοση των προσβαλλόμενων πράξεων ταμειακής βεβαίωσης και, συνεπώς, οι τελευταίες πράξεις είναι μη νόμιμες.
Σκεπτικό
Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης του Πρωτοδικείου, «ο χρόνος της παραγραφής απαιτείται να είναι ο αναγκαίος, ώστε, αφενός, να διασφαλίζεται το δικαίωμα άμυνας των οφειλετών έναντι δυσχερειών απόδειξης περιστατικών αναγόμενων στο απώτερο παρελθόν, αφετέρου δε να μην οδηγούνται οι οφειλέτες σε οικονομική εξουθένωση λόγω της υποχρέωσης ταυτόχρονης καταβολής συσσωρευμένων οφειλών περισσότερων ετών, με περαιτέρω δυσμενείς επιπτώσεις στην απασχόληση και την εθνική οικονομία γενικότερα».
Σε άλλο σημείο αναφέρεται ότι «πρέπει να πληρωθεί με την εφαρμογή του κανόνα της 10ετούς παραγραφής των αξιώσεων καταβολής εισφορών για το σύνολο των εντασσόμενων στον ΕΦΚΑ φορέων, ο οποίος κρίνεται ότι αποτελεί εύλογο χρόνο παραγραφής των εν λόγω αξιώσεων. Η πλήρωση δε του νομοθετικού κενού με τον ως άνω γενικό κανόνα τελεί σε αρμονία προς την αρχή της ασφάλειας δικαίου, που αξιώνει σαφήνεια και προβλέψιμη εφαρμογή των σχετικών κανονιστικών ρυθμίσεων».
Στο «διά ταύτα» η απόφαση 4268/2022 του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθήνας καταλήγει με την ακύρωση των τεσσάρων καταλογιστικών πράξεων για χρέη ύψους 120.449,48 ευρώ προς τον ΟΑΕΕ που κοινοποιήθηκαν στις 26/9/2017 από το ΚΕΑΟ στην ασφαλισμένη, λόγω 10ετούς αντί 20ετούς παραγραφής