Kalamata Short Docs Film Festival – Προβολή Μαρτίου (Β’ μέρος)

Οι θεατές καλούνται για μια ακόμη φορά να βαθμολογήσουν τις ταινίες που θα επιλεγούν για το ετήσιο φεστιβάλ.

Μετά την επιτυχημένη διοργάνωση του φεστιβάλ τον Ιανουάριο του 2023, η διοργάνωση συνεχίζει να προσφέρει στο κοινό ξεχωριστά ντοκιμαντέρ μικρού μήκους κάθε μήνα.

Δείτε το πρόγραμμα παρακάτω:

Η διπλωματική ταινία Θάλεια με γιώτα παρουσιάζει τη ζωή του Τάκη Μοσχοπουλίδη. Ο Τάκης μας βυθίζει στον κόσμο του που αποτελείται από αλκοόλ και ξύλινες κατασκευές παρόμοιες με αυτές των τεχνιτών μοντελοποίησης. Με τα χέρια καλυμμένα με κόλλα και το στόμα απασχολημένο να καπνίζει συνεχώς τσιγάρα, δείχνει απόλυτη αφοσίωση στις καλλιτεχνικές του δημιουργίες. Αφηγείται ιστορίες ζωής, που έχει πληρώσει ακριβά.

Ανθρωπολογική καταγραφή μιας τοτεμικής γηραιότητας στο μεταιχμιακό διάκενο υλικών και συμβολικών τελετουργιών ενός μεταβατικού μετα-εγκόσμιου οιονεί αναχωρητισμού.

Από μικρή η Ελένη Τσακμάκη έζησε μεγάλες κακουχίες. Της αρνήθηκαν το όνειρο μιας αυτοκαθορισμένης ζωής. Σε ηλικία 5 ετών έγινε μάρτυρας της σκληρής ναζιστικής κατοχής. Στα 17 της αναγκάζεται να κάνει έναν προκαθορισμένο γάμο. Στα 23 της, αυτή και ο σύζυγός της έρχονται στη Γερμανία σαν εργάτες και πρέπει να αφήσουν τα παιδιά τους στην Ελλάδα. Σε ηλικία 54 ετών ανακάλυψε τη συγγραφή. Εκτός από αυτοβιογραφικά κείμενα, θεατρικά έργα, παιδικά βιβλία και ντοκιμαντέρ, η Ελένη Τσακμάκη εμπνέει το κοινό της με εκθέσεις για την ιστορία της ελληνικής μετανάστευσης στη Γερμανία. Γεννημένη στο Erlangen της Γερμανίας, η Janet Shakil γνωστή και ως Janet Josephine Petrović είναι τραγουδίστρια, ράπερ, τραγουδοποιός, μοντέλο, σπούδασε δημοσιογράφος τεχνολογίας και υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων. Ως παιδί αντιμετωπίζει τον ρατσισμό καθώς δεν την σέβονται όπως τους λευκούς Γερμανούς. Στην καθημερινότητά της έχει ακόμα να ασχοληθεί με αυτό. Για το «Εκεί που τα όνειρα περιμένουν» έγραψε και τραγούδησε το soundtrack «Flying». Στιχουργικά, καταπιάνεται με το ταξίδι που αλλάζει τη ζωή που συνδέει τους δύο πρωταγωνιστές. Στη νέα της ταινία, η σκηνοθέτης Uli Bez σκόπιμα ξεχωρίζει το «να είσαι ξένος» ή το «ανήκειν». Αφηγείται τις ιστορίες δύο πολύ διαφορετικών γυναικών που λαχταρούν και οι δύο μια αυτοκαθορισμένη ζωή χωρίς ρατσισμό και διακρίσεις. Μια συναρπαστική ταινία για την ενσυναίσθηση, την τρυφερότητα, την εμπιστοσύνη, την αυτοπεποίθηση και την ανθεκτικότητα.

Ο ωκεανός δεν είναι μόνο ο βιότοπος των ψαριών, των κητωδών, των φυκιών και άλλων ζωντανών πλασμάτων. Είναι ο τρόπος ζωής πολλών χωριών και πόλεων, εμπορικός δρόμος, χώρος αναψυχής, πηγή πλούτου αλλά και τραγωδίας. Ο ωκεανός είναι τρόπος ζωής, ταυτότητα. Ο Ατλαντικός πολλές φορές μας καθορίζει ως Γαλικιανούς, αλλά έχει και τη δική του ταυτότητα, και τους δικούς του ήχους. Το ‘MMRRSSMM… (‘The Music of the Noises of the Sounds of the Sea’) είναι ένα από τα πολλαπλά οπτικοακουστικά κομμάτια που απαρτίζουν το tansmedia project «Xeosónica». Είναι μια εξερεύνηση των θορύβων του ωκεανού, αυτών που αντιλαμβανόμαστε, αυτών που δεν αντιλαμβανόμαστε και αυτών που δεν ξέρουμε ότι αντιλαμβανόμαστε. Μια προσέγγιση του ήχου από καλλιτεχνική άποψη και πειραματική οπτική.

Η καθημερινή βόλτα τριών ηλικιωμένων από τις Καβριανές αλλοιώνεται από τον ξαφνικό θάνατο μιας από αυτές. Στο μεταξύ, πλησιάζει η γιορτή που επιβραβεύει τον γηραιότερο άνθρωπο της πόλης.