Από τον Γιάννη Λάσκαρη :
Με έντονα συναισθήματα και με καμία διάθεση να αποχωρήσουμε μετά το πέρας της παράστασης, καθώς η ερμηνεία των ηθοποιών όσο και η «βαριά κληρονομιά» του έργου του Καμπανέλη μας καθήλωσαν στο ανοιχτό θεατράκι στη Λογγά, αφού δώσαμε τα συγχαρητήρια στους συντελεστές αποχωρήσαμε από τη Λογγά (έδρα της Οδύσσειας) που χρόνια τώρα η Θεατρική Ομάδα της «Οδύσσειας» αγωνίζεται για την πολιτιστική ανάδειξη της Ανατολικής Πυλίας.
Αναφέρομαι βέβαια στην θεατρική ομάδα Ν/Α Πυλίας “Οδύσσεια” που παρουσίασε πρόσφατα το έργο του Ι. Καμπανελλη “Το Μεγάλο μας Τσίρκο ” στο Ανοιχτό θεατράκι στη Λογγά Μεσσηνίας. Η ¨Οδύσσεια΄ καταπιάστηκε με ένα εμβληματικό και σημαντικό έργο και κατόρθωσε με αριστοτεχνικό τρόπο να «μεταγγίσει» στους θεατές τα υψηλά νοήματα του.
Για τον λόγο αυτό αντιγράφω αυτό που έγραψε ο Κώστας Καλατζής (ΣΕΛΙΔΕΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ- ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΤΣΙΡΚΟ (1973)):«Ήταν κάτι αληθινά μεγάλο. Είμαι πολύ τυχερός που το έζησα. Τέτοια ώρα τη ζει κανείς μια φορά μόνο στη ζωή του… Λαός και Θεατρίνοι γίνηκαν ένα και με αφορμή μόνο το θεατρικό λόγο παίζανε κι οι δύο το ρόλο τους με ένα πάθος απερίγραπτο.» Η «Οδύσσεια» πολλές δεκαετίες μετά κατορθώνει να «εγείρει» παρόμοια συναισθήματα στην εποχή της έγχρωμης ραστώνης και της αδιαφορίας για την πορεία του τόπου. Θέλω να συγχαρώ τους συντελεστές και τους εθελοντές που βοήθησαν να «φωταγωγηθεί» πολιτιστικά ένας τόπος που για πολλούς λόγους συνδέθηκα και λάτρεψα. Είναι χρέος μας να αναγνωρίζουμε και να επιβραβεύουμε τις συλλογικότητες που πασχίζουν για την αναβάθμιση της κουλτούρας, όλων όσων ζούμε σε αυτή την περιοχή.