Την Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου στις 10.00 π.μ. η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Καλαμάτας επισκέφτηκε το Δημοτικό Σχολείο Ασπροχώματος, ένα σχολείο με ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ανάγκες μιας και σε αυτό φοιτούν 100% μαθητές Ρομά. Η διακεκριμένη συγγραφέας και εικονογράφος Λήδα Βαρβαρούση παρουσίασε το βιβλίο της «Μια παρέα με…καρδιά!» μέσω της Ζωγραφήγησης μιας σύνθετης μορφής αφηγηματική τέχνη που κεντρίζει το σώμα και το μυαλό, την οποία έχει εμπνευστεί και εξελίξει η ίδια η συγγραφέας.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος φιλαναγνωσίας που διεξάγει η βιβλιοθήκη στα σχολεία του Ν. Μεσσηνίας «Αγκαλιά μ’ ένα βιβλίο, η βιβλιοθήκη πάει σχολείο».
Την παρουσίαση του βιβλίου παρακολούθησαν 70 μαθητές δημοτικού και 10 νηπιαγωγείου και πραγματοποιήθηκε με την αρωγή του Ιδρύματος Καπετάν Βασίλη και Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου.
Δήλωση διευθύντριας Βιβλιοθήκης (Μάγδας Σουλιώτη):
«Η βιβλιοθήκη φέτος έχει αγκαλιάσει τα σχολεία της Καλαμάτας με σκοπό να ανοίξει μαζί τους διαύλους επικοινωνίας. Εξάλλου σχολεία και δημόσιες βιβλιοθήκες ανήκουν στο υπουργείο Παιδείας και έχουν κοινούς σκοπούς και στόχους. Ένας κοινός σκοπός τους είναι η προώθηση της φιλαναγνωσίας. Με την αφηγηματική τέχνη της Ζωγραφήγησης, η συγγραφέας και εικονογράφος Λήδα Βαρβαρούση κατάφερε να καθηλώσει τους μικρούς μαθητές και να τους παρασύρει σε ένα παιχνίδι φαντασίας που καλλιεργεί την αγάπη για το βιβλίο και τους φέρνει σε επαφή με τα συναισθήματά τους και με πανανθρώπινες αξίες όπως είναι η συνεργασία, η φιλία, η αλληλεγγύη. Ευχαριστούμε πολύ τη διευθύντρια και το προσωπικό του σχολείου για τη ζεστή φιλοξενία.»
Δήλωση της Διευθύντριας του σχολείου Ασπροχώματος (Ιωάννα Σινάπη):
«Σήμερα επισκέφθηκε το σχολείο μας η συγγραφέας και εικονογράφος Λήδα Βαρβαρούση, για να παρουσιάσει με άψογα καλλιτεχνικό τρόπο στους μαθητές μας το βιβλίο της “Μια παρέα με… καρδιά”. Ευχαριστούμε τη Δημόσια κεντρική βιβλιοθήκη Καλαμάτας που επέλεξε το Δημοτικό Σχολείο Ασπροχώματος, ένα σχολείο στο οποία φοιτούν μαθητές 100% Ρομά και έχουν ανάγκη από τέτοια δρώμενα. Λόγω της ιδιαιτερότητας του σχολείου μας, είναι απαραίτητο να γίνονται τέτοιες εκδηλώσεις. Το 80% των μαθητών μας ζουν σε καταυλισμούς κάτω από άσχημες συνθήκες και χρειάζονται τέτοιου είδους ερεθίσματα. Ήταν γι’ αυτά μια όαση χαράς ταυτόχρονα και μάθησης. Τα παιδιά του σχολείου μας το έχουν ανάγκη.»