“Παράλληλα και αληθινά κλάματα. Όπως έγινε με τον θάνατο της Κάτιας Δανδουλάκη στην σειρά. Δεν ήταν καθόλου τεχνητό το κλάμα μου, ήταν απόλυτα αληθινό.”
Στον Λοιπόν και στην Μαρία Σοφιανού έδωσε συνέντευξη η Μαρία Αντουλινάκη και μίλησε για τον ρόλο της στις Άγριες Μέλισσες αλλά και τις στιγμές που θυμάται έντονα από τα γυρίσματα.
Κοινά χαρακτηριστικά έχετε με την Αγορίτσα;
Είμαι κι εγώ πάντα στη ζωή μου προστάτιδα. Αυτή που προσπαθεί να ενώσει τους φίλους και την οικογένεια. Αυτό το κοινό έχω με την ηρωίδα.
Θα μοιραστείτε μαζί μου μια στιγμή που θυμάστε πολύ έντονα από τα γυρίσματα;
Υπήρχαν στιγμές που κρυβόμουν από το πλάνο, για να μη φανεί το τράνταγμά μου από τα γέλια. Ασταμάτητα γέλια. Παράλληλα και αληθινά κλάματα. Όπως έγινε με τον θάνατο της Κάτιας Δανδουλάκη στην σειρά. Δεν ήταν καθόλου τεχνητό το κλάμα μου, ήταν απόλυτα αληθινό. Της έχω μεγάλη συμπάθεια και αγάπη και το ότι θα έφευγε από την σειρά, μου στοίχισε. Ταυτόχρονα η ερμηνεία που έβλεπα μπροστά μου, ήταν υπέροχη, καταπληκτική, τόσο αληθινή και συγκινητική.