Οι εκλεγμένοι με Λαϊκή Συσπείρωση Πελοποννήσου σε Περιφέρεια και Δήμους εκφράζουμε την πλήρη αντίθεσή μας στο πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε και συζητιέται ήδη στη Βουλή, με τίτλο «Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ) …» και απαιτούμε να αποσυρθεί άμεσα.
Με το νομοσχέδιο η κυβέρνηση προωθεί την «απελευθέρωση» και του νερού κατά τα πρότυπα της Ενέργειας, που οδήγησαν σε ενεργειακή φτώχεια και ακρίβεια στους λογαριασμούς, των σιδηροδρόμων, που οδήγησαν στην «εγκληματική» τραγωδία των Τεμπών, καθώς και άλλων υποδομών.
Δηλαδή, την άρση των όποιων προστατευτικών μέτρων για να προχωρήσουν απρόσκοπτα οι επενδύσεις των επιχειρηματικών ομίλων και σε αυτόν τον τόσο ευαίσθητο για την ίδια τη ζωή τομέα και από εκεί και πέρα η νέα «ανεξάρτητη» αρχή να παίζει τον ρυθμιστικό ρόλο ανάμεσα στους επενδυτές όπως με την Ενέργεια.
Είναι συνέχεια όλων των προηγούμενων αντιδραστικών ρυθμίσεων στη βάση των κατευθύνσεων και οδηγιών της Ε.Ε. που σταδιακά προωθούν την εμπορευματοποίηση του νερού, πολιτική που υπηρέτησαν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις (Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) και παραδίδει με ακόμα γρηγορότερους ρυθμούς νέα πεδία κερδοφορίας στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Ως Λαϊκή Συσπείρωση στηρίζουμε το δίκαιο αγώνα των εργαζόμενων στις ΔΕΥΑ, ενάντια στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση των νερών που προωθεί η κυβέρνηση. Οι εκλεγμένοι μας σε Δήμους και Περιφέρεια ανέδειξαν και εναντιώθηκαν στην εμπορευματοποίηση του νερού, πολύ πριν από αυτή την εξέλιξη που ήταν προδιαγεγραμμένη.
Όπως είναι γνωστό οι ΔΕΥΑ που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, χρεώνονται με αστικό τιμολόγιο για τις ενεργειακές τους ανάγκες, τα τιμολόγια τους επιβαρύνονται με ΦΠΑ 24% και άλλα χαράτσια, ενώ στα πλαίσια της ανταποδοτικότητας το αυξημένο κόστος λειτουργίας τους μεταβιβάζεται στα λαϊκά στρώματα μέσω των λογαριασμών. Στις επιχειρήσεις τα τελευταία χρόνια έχουν διευρυνθεί οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, το μόνιμο προσωπικό έχει μειωθεί δραματικά με αποτέλεσμα την ελλιπή επίβλεψη και συντήρηση των δικτύων και υποδομών, οι υπηρεσίες συστηματικά απαξιώνονται, με τελικό σκοπό ολοένα και περισσότεροι τομείς να παραδίδονται σε εργολάβους.
Η κατάσταση σε πολλές περιοχές της Πελοποννήσου είναι δραματική όσο αφορά την έλλειψη νερού ύδρευσης αλλά και άρδευσης, σε πολλές περιοχές υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με την ποιότητα και δεν είναι καν πόσιμο, εξαιτίας και της ανυπαρξίας απαραίτητων έργων υποδομής (φράγματα, δίκτυα κλπ).
Με το νομοσχέδιο και την παραπέρα εμπορευματοποίηση, η κατάσταση θα επιδεινωθεί για τα λαϊκά στρώματα, που θα κληθούν να πληρώσουν ακόμα πιο ακριβά το νερό σε βάρος της ποιότητας του, θα επιδεινωθούν παραπέρα οι εργασιακές σχέσεις, ενώ ακόμα πιο δυσβάστακτο θα γίνει το κόστος άρδευσης και για τους βιοπαλαιστές αγρότες που σήμερα δίνουν αγώνα επιβίωσης για να κρατηθούν στα χωράφια τους.
Για εμάς το νερό δεν είναι εμπόρευμα για να τεθεί υπό τον έλεγχο της ρυθμιστικής αρχής, είναι βασική λαϊκή ανάγκη και πρέπει να εξασφαλίζεται απρόσκοπτα για όλο το λαό.
Απαιτούμε την άμεση απόσυρση του απαράδεκτου νομοσχεδίου. Είναι απαραίτητο να δυναμώσει η πάλη για συνολική ανατροπή της πολιτικής εμπορευματοποίησης του νερού, να ξεριζωθεί ο ανταγωνισμός των χρήσεων και της αξιοποίησης του με γνώμονα το κέρδος, τόσο από ιδιωτικούς ομίλους όσο και από μεικτές επιχειρήσεις και ΣΔΙΤ.
Να διεκδικηθεί φθηνό και ποιοτικό νερό και άμεση μείωση όλων των τιμολογίων κυρίως σε ανέργους, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους, μαζί με μια ελάχιστη εγγυημένη ποσότητα για την αξιοπρεπή διαβίωση. Καμιά διακοπή νερού για τα εργαζόμενα λαϊκά στρώματα, για τους ανέργους, για τους χαμηλοσυνταξιούχους.
Να μη διανοηθούν να μετακυλήσουν το αυξημένο ενεργειακό κόστος στα τιμολόγια και σε βάρος των εργαζομένων του κλάδου.
Παράλληλα, να ενισχυθεί ο αγώνας για πλήρη και σταθερή εργασία για το σύνολο του κλάδου, με ουσιαστικές αυξήσεις μισθών, χωρίς την παρουσία εργολάβων. Άμεση μονιμοποίηση των συμβασιούχων εργαζόμενων στις ΔΕΥΑ. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με βάση τις αυξημένες ανάγκες για ασφαλή και σε επάρκεια ύδρευση του λαού της Πελοποννήσου.
Η Διαχείριση του νερού προς όφελος του λαού προϋποθέτει απαλλαγή από τους νόμους της αγοράς και του καπιταλιστικού κέρδους. Νερό, μονάδες επεξεργασίας, δίκτυα, άρδευση, αποχέτευση να γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία και όχι εμπόρευμα , για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και την προστασία του περιβάλλοντος.